امکان سنجی اجرای برنامه ریزی درسی مدرسه محور در دبیرستان های شهر کرمانشاه

این پژوهش با هدف امکان سنجی اجرای برنامه ریزی درسی مدرسه محور در دبیرستان های شهر کرمانشاه صورت گرفته است. لذا در این راستا چهار متغیر دانش نگرش مهارت و امکانات در د گروه مدیران و دبیران مورد سنجش و برری قرار گرفت. برای سنجش متغیرهای یاد شده چهار مولفه انتخاب، تغییر، تکمیل و تدوین در زمینه برنامه ریزی درسی مدرسه محور مورد شناسایی قرار گرفت و سعی شد پرسش ها سنجش هر چهار سطح را شامل شود. ضمن اینکه سوالاتی نیز طرح شدند که بتوانند تمرکز را بسنجد. آگاهی نسبت به صحت و سقم هر یک از پرسش ها تمایل یا عدم تمایل به یک از مولفه ها به ترتیب دانش نگرش مهارت گروه های مخاطب را مورد سنجش قرار داد امکانات موجود در مدارس نیز با توجه به نیازهای ضروری برای انجام برنامه ریزی درسی مدرسه محور مورد سنجش قرار گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی می باشد حجم جامعه در این پژوهش شامل کلیه دبیران و مدیران مدارس متوسط شهر کرمانشاه در سال تحصیلی 1389-1388 می باشد حجم نمونه هم شامل 50 نفر از مدیران و 300 نفر از دبیران بودند که به صورت انتخاب شدند. لذا در این پژوهش گروه اطلاع رسان مدیران و دبیران مقطع متوسطه در شهر کرمانشاه می باشند. داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری گردیدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد. بر این اساس از شاخص های میانگین و انحراف استاندارد و همچنین از نمودارهای ستونی (میله ای، هستوگرام و منحنی نرمال) با توجه به سطح سنجش متغیرها استفاده شد و در آمار استناطی هم به منظور سنجش رابطه بین متغیرهای از آزمون خی 2 و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین دانش گروه های مخاطب (دبیران و مدیران) برای اجرای برنامه ریزی درسی مدرسه به محور در مقطع متوسطه و تحصیلات آنها رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین نگرش گروه های مخاطب (دبیران و مدیران) برای اجرای برنامه ریزی درسی مدرسه محور در مقطع متوسطه و تحصیلات آنها رابطه معنادار به دست آمد. نتیجه کلی پژوهش حاکی از آن است که گروه های مخاطب دارای دانش کافی نگرش متوسط و مهارت ناکافی در زمینه اجرای برنامه ریزی درسی مدرسه محور می باشند و مدارس متوسطه شهر کرمانشاه برای اجرای برنامه ریزی درسی مدرسه محور از امکانات مناسب برخوردار نیسنتد. براساس یافته های پژوهش پیشنهاد می شود که هر چند که گروه های مخاطب از دانش کافی و نگرش مثبت برخوردار هستند ولی باید در زمینه دانش آنها به روزآوری دانش مد نظر قرار می گیرد و در زمینه نگرش هم تغییر نگرش دست اندرکاران مورد توجه قرار گیرد همچنین بازسازی امکانات مدارس و فراهم آوردن شرایطی برای افزایش مهارت های گروه های مخاطبان نباید از نظر دور بماند.